Klein inzicht over verschillen NL - CH gezondheid en leven

Via mijn Friese contact Rimke de Groot, bereikte mij de mogelijkheid een artikel te schrijven over verschillen op het gebied van gezondheid tussen Nederland en Zwitserland. Ik hoop dat het ook gepubliceerd zal worden. Dit argument is mij op het lijf geschreven.

For who cannot read Dutch. Soon I will translate the article.

“Ik woon in Ticino.” “Oh, je woont in Italië!” “Nee, ik woon niet in Italië! Ik woon in het Italiaanstalige deel van Zwitserland.” ”In Zwitserland spreken ze Duits.” “Nee, in Zwitserland worden vier talen gesproken: Retroromaans, Italiaans, Frans en Duits. Nou ja, Duits, een soort van raar dialect.” Toen ik in het Duitstalige deel van Zwitserland woonde, na drie maanden begon ik het enigzins te begrijpen en dat terwijl ik tweetalige(Nederlands en Duits) opgevoed ben. Na wat maanden in Thurgau, ben ik afgezakt, zuidelijk van de Alpen om daar te gaan werken, mijn grote liefde te vinden, twee zonen te krijgen, mijn eigen fysiotherapiepraktijk op te zetten, en te leven en genieten als Dutchwomanabroad. (zie mijn blog www.dutchwomanabroad.blogspot.com). Voor ik in Zwitserland terecht kwam, heb ik een jaar in Italië gewoont en gewerkt. In Thurgau mistte ik het leven op z’n Italiaans en toen kwam er een nieuwe kans op mijn pad, Ticino. Gezien en nooit meer weg willen was het resultaat. Nou ja, nooit meer, heimwee genoeg gehad in deze 23 jaar.  Maar na het overlijden van mijn ouders, ik ben enig kind, is de heimwee een stuk gezakt. Mijn lieve hubbydear, mijn zoons van 20 en 18,5 zijn alles wat ik heb en nodig heb. Zo ongeveer dan. Nou ja, in het leven is er wel meer dan Ticino, maar het is hier wel erg fijn. Raar hoor, Nederlanders op vakantie stoppen bijna nooit hier,. Ze rijden altijd door naar onze Zuiderburen. (Vanwege de prijzen wordt er gezegd.  Ik vind zelf dat Italië niet altijd goedkoop is). Terwijl het hier zo mooi is. Veel zon, weinig regen. Zwemmen, springen, duiken in de rivieren en het Lago Maggiore, skiën in de winter, wandelen in de bergen tot je een ons weegt. Met een Deense vriendin hebben we er het eens over gehad. Hier hebben we alles wat ons hartje begeert. Wel aanpassen in het begin. Niet makkelijk om ergens in een gehucht te zitten waar er in komen, jaren kan duren. Mijn stap van de grote stad naar een klein dorp. Het dorp waarin ik woon heeft zo’n 700 inwoners, en na de fusie met de twee naastgelegen dorpen zijn we in totaal met ongeveer 2600. Een hele grote verandering voor een meisje uit Den Haag. En niet alleen voor mij. De dorpsbewoners kenden mij in het begin eigenlijk alleen maar als ‘l’Olandesina che va sempre in bici, anche sotto la pioggia col mantello impermeabile rosso’(het Nederlandse meisje dat altijd op de fiets gaat, ook als het regent gehuld in een rode regenmantel). Dat werd na wat jaar ‘la mamma Olandese che va sempre in giro in bici con un bambino davanti ed un bambino dietro.’  Ze vonden mij maar wat raar. En dan afentoe te kinderen naar het volgende dorp slepen in een bolderwagen, met matrasje en kussentjes, om boodschappen te doen. Voor mij lekker makkelijk. Er kon tijdens de rit door de twee jongens ook een tukje gedaan worden.  Hun grote vraag was: ‘Waarom doet dat mens nou zo raar als het allemaal ook zo makkelijk met de auto gaat?’ Veel mensen zouden hier ook graag naar de wc gaan met de auto. Maar ik zie ook in Nederland dat men steeds vaker de auto neemt voor klein stukjes. Bij mijn jongste viel het kwartje toen wij verhuisden van net buiten het dorp, en wij altijd lopen of op de fiets naar de kleuterschool gingen, naar het dorp zelf. Nu wilde hij ook graag met de auto gebracht worden net als alle andere kinderen. Nou die vier minuten hebben we altijd zonder de auto gedaan, ook met regen en sneeuw. Mensen bewegen hier toch wel wat minder dan in Nederland. Openbare vervoersmiddelen rijden hier niet zo regelmatig, dat wij vaak wel aangewezen zijn op de auto om ons te verplaatsen. Maar mensen zouden zich best wel een beetje meer kunnen verplaatsen een ecologische manier voor de kleinere stukjes. Fietsen naar het werk of de stad, over een vlakke weg, vinden ze niks want dan kom je ‘helemaal bezweet’ aan. Wij wonen op een prachtige plek, op een hoek tussen twee rivieren met als ruggesteun een mooi stel bergen. Buiten sporten is er niet zo bij(Ik zelf wel, elke dag). De mensen die ik dagelijks tegen kom tijdens het uitlaten van de hond of tijdens het hardlopen, zijn altijd dezelfden. Een stukje fietsen, hardlopen of een lekker wandeling is niet zo de trend. De sportscholen, die voor onze portemonnee heel betaalbaar zijn, hebben heel wat cliënten. Jammer genoeg stoppen de meesten vaak na een maand of drie. Dat zie ik ook in de fitnessruimte van mijn praktijk. Er zijn er maar weinig die dit zien als een levensstijl. Het is meer, zo als op veel plekken, de Nieuwjaars-opwelling. Maar zodra de paddestoelen zich melden, dan komt men in beweging, en hoe. Bergschoenen aan, of gewoon gympen, en dan uren struinen door berg en dal om hun geluk te beproeven. Een gezond en aangenaam tijdverdrijf. Dat wordt dan graag verwerkt in een lekker stoofpotje of in risotto. Het eten is hier echt Italiaans. Er zijn veel restaurants in deze toeristische omgeving, maar de plek bij uitstek om te eten is een grotto. Een grotto is van origine een opening tussen de rotsen waar men zijn eten koel hield. En deze plekken zijn door de jaren heen uitgegroeid tot plaatsen waar men iets ging nuttigen. Vleeswaren en kaas met een lekker glas wijn, polenta met spezzatino en risotto met funghi. Iets wat ik dus nooit zal eten hier, wat echt heel traditioneel en gezond is, is pesce in carpione, vis die wordt gebraden en dan in azijn wordt ingelegd en koud wordt gegeten. De mannen houden zich op dit soort plaatsen ook heel erg bezig met hun gezondheid. Rode wijn is toch gezond? De mannekes met een lekkere bolle buik, daar hebben wij er veel van. Het is altijd weer geweldig te zien hoe mannen de berg op lopen en dan van het uitzicht genieten met een lekker stukje salami, brood en een flesje bier. Dat hebben ze toch wel verdient? Tja. Voor de vele jagers, die uren en dagen op zoek zijn naar wild, is zo’n versnappering zeker terecht. Vrouwen jagen ook. Maar dan op mooie dingetjes. Een mooi tasje, mooie schoenen, als het maar glimt en blinkt. Uiterlijk staat best hoog op de lijst. Het bezoek aan de kapper is vaak wekelijks, vaak om alleen maar te wassen en te föhnen. Wimperextensions en nepnagels, wie heeft ze niet. Wat betreft de lijn doen de vrouwen hier niet moeilijk. Ze sporten vaak niet of nauwelijks, maar buiten de maaltijden eten is gewoon ’not done’. Ontbijten doen ze niet als ik met yoghurt of een boterham. Een kop sterke zwarte koffie en daar teren ze dan een halve of zelfs een hele dag op. Met de lunch moet er bij mij zeker iets in. Dat kan een broodmaaltijd zijn of een warme maaltijd, afhankelijk wie er thuis komt eten. Als ik alleen ben, is het meestal een broodje, soep, yoghurt of koffie verkeerd achter de computer omdat ik naast mijn werk als fysiotherapeut nog andere bezigheden heb(www.zoversinnederland.com o.a.), en al mijn vrije momenten moet benutten. Terug naar de slanke dames. Over Nederlanders wordt in de hele wereld toch altijd gelachen? De deksel gaat weer op de koekjesdoos als je er eentje gepakt hebt. Nou hier bestaan koekjesdozen niet eens! Laat staan knabbels bij de borrel of na het eten iets uit een zak of pak voor de televisie. Men eet tijdens de maaltijden, punt uit. Over straat met een lekkere worst, een broodje garnalen of een zak patat zul je hier niet zien. Snackbars, wat zijn dat? Maar ja, dat houdt de dames wel lekker slank, en het sporten dat heb je dan niet nodig. Alcohol is alleen voor mannen en buitenlandse vrouwen, zoals ik en wat andere Noorderlingen in mijn vriendinnenclan. Van alcohol worden de Ticinese vrouwen ‘meteen raar’, een alom gehoorde zin. Mannen doen hier veel aan ‘barhangen’ in ons kneuterplekje. Het liefst drie keer per dag. Koffie buiten de deur als ontbijt, een snelle borrel voor de lunch en na het werk langdurige public relation sessies met rondjes rood, wit of blond. Dan zit vrouwlief te wachten met het eten. En dat is geen probleem. Lekkere ovenschotels van pasta met veel kaas en weinig groenten worden er alleen maar lekkerder op als ze lang in de oven staan. Een bord pasta met zelfgemaakte saus is ook snel klaar als die man binnenkomt en zich bedenkt dat hij toch nog wel iets wil eten. Eters bij ons thuis staan vaak raar te kijken van mijn gezonde lievelingscombinaties die ik op tafel zet: gekookte groenten “Gaat daar geen olie, boter, kaas en slagroom overheen, en dan nog even een half uur in de oven?”, gekookte aardappelen “Getver, is er geen Bechamelsaus?” en een lekkere gehaktbal met jus. Ieder zijn ding. Ik ben niet zo van de pasta. Toch op de verkeerde plek geland. Hubbydear kookt heel traditioneel Italiaans en ook graag iets Indisch. In deze regio staat hoog in het vaandel, zeker bij ons thuis, het koken-koken en niet het openen van blikjes, zakjes en kruidenmixes, zoals mij lijkt dat het in Nederland veel gebeurd afgaande op de televisiereclames en het assortiment in de gemiddelde Nederlandse supermarkt. In ons huishouden zelfgemaakte pizza elke zondag. Zelfs de tomatensaus maak ik zelf in, kilo gewijs aan het einde van de zomer. Dan weet je wat je eet tenminste. Hubbydear is hoofdzakelijk de kok(opvallend voor een Italo-Zwitser), en slooft zich op zondag 200 % uit om er iets lekkers van te maken, zoals hij met alles doet. Ieder kiest wat hij of zij op de pizza wil en dat komt dan ook uit de oven. Net als in een echte pizzeria. Een van de weinige dingen die uit een zak komt, is de kaasfondue. Kaasfondue mijn guilty pleasure, en niet alleen in de winter. Maar we nemen niet elke zak uit de supermarkt. Wij hebben onze adresjes in Oost-Zwitserland en in Vallese. Internetbestelling bij een kaasboer en je hebt het beste op tafel. Er zijn hier nog veel ‘traditionele’, en vaak bio, boeren. De koeien, geiten en schapen gaan in het late voorjaar de alp op voor een maand of 5-6. Een schitterende belevenis als de dieren, met bellen om, hun trektocht maken. Hubbydear heeft nog een huis in een dorp op 1200 meter, en de boer daar levert ons vlees en kaasjes van zijn dieren. En geeft dan nog wat tips over gezondheid die hij weer van zijn moeder en grootmoeder geleerd heeft. Van hooibloemwikkels tot kruidenmengsel tegen van alles en nog wat. Kruiden die hij zelf zoekt in de nabije omgeving. Als Nederlandse fysiotherapeute was het in het begin wel raar, een wereld waar de fysiotherapie ook warme modderpakkingen en hooibloemwikkels omvat. In de fysiotherapie liep Zwitserland zeker jaren achter, maar wat betreft alternatieve geneeswijzen geenszins. Met name de Duitstalige landen zijn traditioneel gezien veel meer van de oude natuurlijke wijzen van genezen. Maar ook Ticino heeft zijn eigen remedies tegen alles en nog wat omdat de meeste mensen nog sterk verbonden zijn met de plek waar ze wonen, dicht bij de natuur. Natuurlijk doen de Zwitserse farmaceutische bedrijven goede zaken in hun eigen land, maar veel gezinnen, zoals wij, doen dingen op een andere wijze als het gaat. Terug gaan naar Nederland is op dit moment voor mij geen optie. Ik ga er graag naar toe op vakantie, en voor mijn werk met mijn gezondheidsproducten. Maar mijn hart ligt nu toch wel in Ticino.

Hartelijke groeten uit het mooiste plekje ter wereld, 

Laurien

www.zoversinnederland.com

www.dutchwomanabroad.blogspot.com

Finding a way to keep going to The Netherlands often.

Both my parents are not with me anymore. After a long struggle, mine not to be able to let go and economics' bad buyers market, I was able to sell my parents' house in September of 2015. It had become a burden. Every stay partly spent cleaning and repairing. From the beginning of the year 2015, I saw that I was trying to hang on to something that was not there anymore, and that was not coming back either. When I was in Zoetermeer, I longed to have my family with me and do the happy things we always did. But boys grow, and they have other things on their minds. I am lucky to have so many beautiful memories, beautiful feelings in my heart, a whole stock of short video's in my head which make me relive all of the good times whenever I want to. So, the chapter The Netherlands could be closed. I have no direct family anymore. Just a whole bunch of cousins twice around the corner, children of my father's  and mother's cousins. With a couple, I have great contact, we grew up together in Leeuwarden during the vacations when I stayed with my father's parents. And I also still have some friends. But I need something more, and I know I have found this in my activity with Ringana. Ringana, an Austrian network marketing company, that sends their health products thru all of Europe after being recommended by someone to someone else. Since April of 2013 I am active. I got to love the products after my friend Karin gifted me a facial cream for Christmas 2012, realizing I would never buy them to try them out. I am cheap. She had to push me to use it, I just left it on the bathroom untouched. She pressured me by underlining the fact that the product would not keep more than six months after production because it contained no preservatives. So, to pleasure her, I started using it. After three weeks I was hooked on the effect this cream had on my face. No more discolorings and pimples. I wanted to get involved myself that same evening of this revelation, eventhough I had been saying "NO!" to my friend Karin for over a year and a half. I had felt that she was trying to push me into something I did not want, not wanting to be the physiotherapist who 'sells stuff'. But the effect of the product had changed my mind. Getting enrolled was just a ten minute job online, and cost me a 29 euro entrance fee to have my 'office online'. I knew already what network marketing meant. I have always been very wary of the way of selling products. Snowball system, multi level marketing, time share. You name it, I can tell you why not to embark. Headstrong I have always scared off any sales person at my door. And now I am doing the same, more or less. No, I am not doing the same. Network marketing is different. It does not harm any person, it does not make the first people to go on board rich, it does not leave you with a hangar full of stuff you are never able to sell. It gives you a provision when you recommend a product. How often have you told a friend to go to a certain restaurant to eat? No restaurant owner ever called me up afterwards, said thank you and offered me a free coffee the next time you would be in the neighborhood. If you recommend a service or a product from any company or store, you never get a thanks and the big companies get richer, and never share their profits with the any of us. In network marketing, thru acquisition of clients and partners, one creates a big net of persons using and promoting the products you love. And instead of a big company getting having exaggerated profits they will just keep to grow, regular Jane's and Joe's have an extra income that will flow into the local economy where they live. It is for a reason that many economists see network marketing as the way of 'selling and earning' of the future. Would you rather see that your friend earns a bit more money to maybe take out her family for a nice diner and buy a present for her mother or that some hot shot buys another jet or penthouse? There are numerous books, articles and video's which explain that network marketing is okay and not a scam. And ofcourse you yourself have to use your brain and see if a company is a good deal or not. But to get back to the title of this piece, I am looking forward to finding more clients, who might even later on become friends and partners, in The Netherlands so I have the perfect reason to say to my family 'I am off for a couple of days, mixing business with pleasure'.

Are you curious about what I do besides working in my own physiotherapy practice? Have a look at my website www.zoversinnederland.com , and please follow me on Facebook 'Zo vers in Nederland' for products news,  information on the company (which by the way won the Austrian 2015 climate preservation award),  and my own thoughts about living healthier. As a Ringana partner, you can have(like me) clients and partners through out Europe. Do business while you are at work, out with friends, on vacation. Work when, where and as much as you want. There are no limits. Be your own boss. I always accompany my partners in whatever way I can.

info@zoversinnederland.com

Back to blogging. Thanks to Rimke de Groot from Leeuwarden!

Thanks to Rimke from the Facebook-page 'Nederlandse ondernemers in het buitenland', here I am again. At least I will give it a go. I love to write, but I think I loved what I wrote and no one else. Just a diary maybe? To have more people to maybe read my words, I should ofcourse accept all requests of friendship in FB and Linkedin, but I do not want people everywhere in my life, just there where I want them. So, in one way or another this blog should go a bit more viral, with help of persons passing it on to each other maybe. Anyway, back to Rimke. She is a journalist, writer and has a her own business to help Dutch entrepreneurs abroad. She has published a book in February of 2013 called 'Emigratiewijzer', Uitgeverij Personalia. The book had vey good reviews. Rimke has written a book for Dutch people who want to emigrate, and that are loads, to give them a good overview of what they need to prepare before leaving, what they can expect, health insurance, etc. On Dutch television there are different shows of people 'going abroad'. Leaving their Dutch homes and jobs, and very often without any knowledge of the new countries' legislation, language and other important stuff. I will be sitting there and gaping at whatever disaster is unwinding. This book should be on top of the list of things to buy before even thinking about changing the home stead. And contacting her via her website www.emigratietaal.nl would definitely be a good idea. Rimke can help people and their activities abroad, to be more visible on the internet for example. And that is how she and I got in contact. First of all, on her FB-page a Belgian lady living in Hungary was looking  for vegan beauty products. And that is just my cup of tea since April of 2013. So this lady and I got in contact, and within a week she became a partner in the network markting company I work with, we recommend product for a healthy body inside and out (www.zoversinnederland.com and FB Zo vers in Nederland). And then Rimke made a shout out on her FB-page to have your website reviewed by her, and receiving tips about how, what and why. And I thought, let me get a review from a professional, it definitely cannot hurt. She said what I had already thought 'put on a video of yourself on your website explaining why you love the products so much that you recommend to others, and how you became involved in the business'. I am not photogenic. I have to see with my youngest son, who has some friends which are gifted film makers, what I can do. And I have to contact my webpage guy, who is almost unreachable. Also by her I was complimented on my writing on my FB page 'Zo vers in Nederland', and she said 'why not blog about Ringana'. So this made me think and say 'yes, I will start blogging again'. It will be like before, but I will expand my writings. Just blogging about my products will not be funny and interesting, it will be a mix. In Dutch we say 'van de hak op de tak'. That is how my mind is wired. Straying from one story to another, with their connections only known to me. My getting back to my blog with much energy and words to spill, has also to do with the fact that I have not been to The Netherlands since September last year and my oldest son going on a five day trip to Amsterdam with his girlfriend. And having different friends living in Ticino who went there in the past twelve months, coming back ever so blisfully excited about this small metropole. It made me ever so melancholic. I planned with my friends and son, and made suggestions about what to visit. Amsterdam, where I lived for many years. My lingering plan for my next trip to home, was put into action straight away, first thing this morning. Cousine Christine will make my bed for just after Easter, and then I will just go with the flow. I have many people to see, but I do not feel like planning to much, except for meeting my Belgian Ringana partner during her vacation in Antwerpen and stopping at cousine Astrid's house in Boulay on the way back for a night. I start to ramble, even I acknowlegde that. Enjoy an easy Sunday.

Happy days with my mother. Sadly our last visit to Amsterdam Novembre 2010.

She passed away August 2011.

mountainbabe and the four c's

yes, i am mountainbabe. not right now, but in a while when we will start to go up again, that'll be me if you are asking. whenever we rummage thru old clothes, to good to throw out, but not enough fashionable to wear around the metropolis of locarno, one of the guys will say "that will be ok to wear up at 1200 m". they need old clothes to work in, but that is not the case for me. at least not all of the time that i am up there. i can remember driving up in september and coming up to to the beautiful village of linesco, i more or less died of shock, i did not have anything to wear for the next day, when we were going to go to a village feast. i did not have a skirt or dress in my weekend bag. it was very tempting to turn around and go down the mountain again to drive home to get something cute. but i thought 'no, you made a big mistake whilst packing and now you have to live with it'. lordie lord, how could i wear the same set of day clothes for two day in a row? i was crushed. but i had to live thru this. for 2 days i need more or less four to five sets of clothes. i am not kidding. i am a busy woman up there, a real millipede. and i need an outfit for every occasion. if i arrive from home early, i will do some work with hubby dear, so i need my construction outfit. old jeans, and a shirt full of paint and smear, all holes and tears(very sexy). when late afternoon arrives, and i start to think about how much wine we will be consuming, and how many calories all those glasses will add up to, i change into my running gear and head up the two big hills to cimalmotto. this is a killer trip, but a girl has to do what a girl has to do. hubby dear will have to finish up the job and start cooking, because my running is 'me-time'. it is hard to do without for me. and if he keeps me happy, it is also his gain. there might be some dessert at night. after a run upto now, i had to 'shower' outside. just love it. it does not matter if it is cold. so back to nature. standing there with a bucket of hot water and a tin cup. incredible with how little water one can wash himself. then comes the moment for evening wear. a velvet pair of sweatpants, uggs, man's undershirt, fake fur jacket, cute tee on top if we stay at home or hang a friends place otherwise dressed to the nines. nightwear grannies longshirt and socks. after breakfast i usually take the dog for a hike, which means firm shoes and gear to match the weather. in rain windbreaker and hiking pants. in sunshine shorts to kill two birds with one stone....... exercise and getting my legs tanned. conclusion of the whole story, i am getting a second set of outfits together. i am fed up with packing and unpacking. up there, important for me, unlike other people, are the four c's: cute, classy, comfy and color coordinated. i love mountain life. this girl cannot be happier than having two wardrobes filled with clothes.

autumn in ticino

today was one of these days why people from north of the alps move down south. i woke up after a long night to a splendid sun. a day when you can concur everything. waking up to see light in winter is amazing. no dull mornings, no fog, no rain. i sometimes do miss the rain, but today sun for me was perfect. hubbydear took care of the garden, getting everything winter-ready. i was not able to help outside, but enjoyed the beautiful weather when i went out for a run late afternoon. no sweaters, no rain jacket, just 2 t's and i was off. i wish for loads of snow at christmas, because christmas should not be without that. but for now i felt blessed. now i am sitting here in winterstyle, with joggingpants and uggs on my feet, but that is more to keep up the winter feeling.

nature in tegna

i am small but very strong

any obstacle in the path of life is there for a reason, 

find the reason and the obstacle can be overcome.

(l.f. bottema)

silhouette in nature

walk and don't think

the flowers of the dead

we dutch people like to bring the outside inside our homes, as in having flowers standing around to give a nice touch to the living surroundings. days are getting shorter, the weather is changing and we need some warmth in our family space. it is time to bring autumn in. i have done that for ages as my mother did, by buying chrysanthemums. a nice big, really big potplant with lots of flowers and that will last until we bring in the poinsetta's for christmas. when i moved in with hubby dear, he was shocked when i went out and bought one of these monsters the month of october. "these don't come into houses, these belong on cemeteries". it is a big business chrysanthemums here in ticino, together with the red devotional candles. hubby dear had a small construction job to do in the next village last week, the week before 'all saints'. and he had to put a waste container next to the flower shop, where the outside exposition stands. the owner came out screaming. "what are you thinking, putting that container in front of my flowers. this is the only week of the year that i really have something to do!" poor lady. so he said ok i will to the job next week. yes, the day of november 1st arrived, 'all saints'. people get busy to get together graves of forgotten and not-forgotten  relatives. important that the others see that graves are kept, at least for this moment. the cemetery never looks as nice, and in order, and loved like these days. never mind if you have thought about these family members in the last year or not. that is not the point. it is all about show. on the day itself, there will be a ceremony where a clergyman will pray and spread the holy water with his toilet brush all around. this is one of these days where one is to be seen. whisper goes around about the lost souls(aka us!), who do not turn up, thus have not any respect for the dead. i do have respect for the dead. i dust my parents on a regular basis since they have been taking up space in my living room. that is not just a once in a year job, but at least once a month i have a go at them. having the chrysanthemums is the ultimate solution to for graveyard, they last for ages. can even withstand freezing temperatures. so if you are lucky, you will only have to turn up again in spring to clear out the putrefied plant and than wait for next fall to arrive.